Één van de interessantste onderwerpen in de discussie over de legalisering van cannabis tot op heden is, hoe ondodelijk marihuana is. Tot op de dag van vandaag is er geen enkele studie die aantoont dat gebruikers een overdosis marihuana kunnen nemen.

Hetzelfde is natuurlijk onwaar voor een andere drug waar cannabis vaak mee vergeleken wordt die het gebruik nog steeds wensen te demoniseren. Heroïne, wat ook gebruikt wordt voor het produceren van opïode pijnstillers is verschrikkelijk verslavend en kan relatief eenvoudig een overdosis veroorzaken. De popster Prince bijvoorbeeld, die vorig jaar overleed, bezweek aan een ongelukkige overdosis opïode pijnstillers. Zijn dood echter, ongeacht hoe tragisch, toont aan dat het een probleem is dat nog steeds ontelbare levens kost.

Doden als gevolg van opïode overdosis worden veroorzaakt door de manier waarop opïoden op het menselijk lichaam inwerken - in een proces dat "ademhalingsdepressie" heet. Opïoden onderdrukken niet alleen pijn en verhogen het genot - ze onderdrukken ook het "pre-Bötzinger complex", de plek in de hersenen die de fundamentele drang tot ademhalen controleert. Bij een opïode overdosis raakt de gebruiker eerst bewusteloos, waarna het lichaam letterlijk "vergeet" adem te halen. De dood treedt in door zuurstofgebrek. Dit is één van de belangrijkste redenen waarom opïoden als zeer gevaarlijk beschouwd worden. De andere is, verontrustend genoeg, dat tot wel 60% van alle opïode-overdosis veroorzaakt worden in gevallen waar de gebruiker de op recept voorgeschreven dosis gebruikte.

Maar waarom is het in de praktijk dan onmogelijk om een overdosis wiet te nemen?

DE TOXICITEIT VAN MARIHUANA IS MOEILIJK OP TE WEKKEN

Drugs die in de geneeskunde toegepast worden krijgen een toxiciteit graad toegekend, ook wel bekend is als een LD-50. Dat wil zeggen dat 50% van de proefdieren zal overlijden aan een door drugs veroorzaakte overdosis. Wetenschappers hebben getracht te bepalen wat de LD-50 klassering van marihuana bij dieren zou zijn. Tot op heden zijn wetenschappers er niet in geslaagd dieren zóveel marihuana toe te dienen dat ze dood gingen.

Wat er echter wel uit dit soort tests is gebleken, is dat de LD-50 van marihuana waarschijnlijk tussen de 1:20.000 en 1:40.000 ligt. Dat betekent dan een marihuanaroker tussen de 20-40.000 maal zoveel marihuana zou moeten gebruiken dan de inhoud van één enkele joint. Wanneer de gemiddelde joint 1 gram marihuana zou bevatten houdt dat in dat een roker die 63 kilo weegt elke 15 minuten ongeveer 680 kilo zou moeten gebruiken, oftewel ongeveer 2 kilo per hijs.

Het is duidelijk dat dit onmogelijk is, zelfs niet als je een joint van de meest potente marihuana rookt.

Nu we dit vermeld hebben dient opgemerkt te worden dat de discussie over cannabis geinfuseerd eten en concentraten het gesprek, over de mogelijkheid van een overdosis marihuana met schadelijke gevolgen, heeft veranderd. Edibles, zoals ze ook wel genoemd worden, en concentraten scheppen voor gebruikers de mogelijkheid om veel meer (en veel meer geconcentreerde) hoeveelheden THC in een korter tijdsbestek op te nemen. Het op deze manier te veel marihuana gebruiken kan aanleiding geven tot andere onprettige gevolgen, variërend van extreme paranoia, verhoogde hartslag en misselijkheid tot kortstondig verlies van bewustzijn of geheugen. Hierdoor is, met name op het gebied van het produceren van commerciële edibles, de strijdvraag over het beschrijven van het product een in toenemende mate betwist onderwerp.

Volgens het National Cancer Institute is een overdosis met dodelijke afloop met marihuana niet mogelijk (zeker niet zoals een opïde-overdodis), omdat de cannabis-receptoren (anders dan die voor opïoden) zich niet in de gebieden bevinden van de hersenstam die de ademhaling controleren.

In tegendeel, de THC-receptoren bevinden zich in gebieden die verantwoordelijk zijn voor het geheugen, cognitie, motorische coördinatie en beweging, evenals eetlust en emoties.

DE HERSENEN LIJKEN ZICHZELF TE BESCHERMEN TEGEN EEN THC-OVERDOSIS

Behalve dat wetenschappers er niet in zijn geslaagd een dodelijke overdosis te veroorzaken of de "giftigheids-graad" voor marihuana te bepalen zou er een andere reden kunnen zijn waarom het lichaam op THC reageert zoals ze dat doet. In een studie die in 2014 werd gepubliceerd in het tijdschrift Science ontdekten Franse onderzoekers dat ratten die aan THC werden blootgesteld een dramatische verhoging in de hersenen van het hormoon pregnelonone vertoonden, wat dodelijke niveaus van intoxicatie lijkt te verhinderen.

Pregnenolone worst beschouwd als de inactieve voorloper van alle andere steroïde-hormonen. De werking ervan is grotendeels spontaan. Hoewel de toediening van THC de synthese verhoogt van pregnelonone in de hersenen via de CB1 receptor, die vervolgens diverse effecten van THC reduceert.

WAT TE DOEN ALS JE NADELIGE GEVOLGEN VAN MARIHUANA ONDERVINDT

Sommige gebruikers ondervinden negatieve effecten na het innemen van marihuana, een gesteldheid die "greening out" genoemd wordt. Deze symptomen bestaan uit kortademigheid, braken, verwijdde pupillen, hartkloppingen, je koud voelen en oncontroleerbare bibberaties. Dit fenomeen zal, als het optreedt na het gebruik van een relatief kleine hoeveelheid cannabis, vanzelf verdwijnen als je er niets aan doet.

Dat gezegd hebbende, het is ook mogelijk om je high te doen afnemen als je je niet prettig voelt. Het eerste wat je zou kunnen doen is jezelf hydrateren - water of sap drinken. Raak geen alcohol aan want dat verhoogt de THC-concentratie in je bloed. Je kunt ook proberen op een paar zwarte peperzaadjes te kauwen. Andere tips om weer tot jezelf te komen zijn het maken van een mooie wandeling, het nemen van een bad of douche of door iets te eten.

Van CBD- of hennepolie is het ook bekend dat het THC neutraliseert. Druppel er een beetje van onder je tong.

Echter, als de symptomen ernstig zijn dien je medische hulp te zoeken om de complicaties onder controle te krijgen, met name als de gebruiker oftewel een concentraat of edible heeft ingenomen, of onreine marihuana heeft gebruikt. Illegaal verkregen marihuana kan vermengd zijn met andere substanties, waarmee de gebruiker aan gevaarlijke neveneffecten wordt blootgesteld.