DE SAMENLEVING NEEMT PSYCHEDELICA SERIEUS

In de jaren '50 en '60 was het gebruik van psychedelische medicatie vrij gebruikelijk. Men hielp er bijvoorbeeld mensen met een depressie mee. Ook werd de medicatie ingezet om de symptomen te bestrijden van psychologische en terminale aandoeningen. Het onderzoek liep echter vast in de jaren '70, voornamelijk dankzij de door de VS aangedreven oorlog tegen drugs. Sinds kort neemt het aantal studies weer toe.

Psilocybine en psilocine (de psychedelische verbindingen van paddo's), LSD, MDMA en mescaline (onder andere te vinden in de peyote cactus) hebben mogelijk diverse therapeutische toepassingen. Zo helpen ze wellicht bij obsessieve-compulsieve stoornissen, depressie, alcoholisme, clusterhoofdpijn en PTSS.

6 INVLOEDRIJKE PERSONEN DIE ONZE KIJK HEBBEN VERANDERD

6 psychonauten hebben onze mening over psychedelica voorgoed veranderd. Mede dankzij hen, overweegt de wetenschap de middelen weer als medicijn.

TIMOTHY LEARY

Timothy Leary werd in 1920 geboren, in Springfield, Massachusetts. Hij was een beroemde psycholoog. Zijn schrijfsels waren een uitgebreide behandeling van de therapeutische toepassingen van psychedelica.

In de jaren '60 werd Leary klinisch psycholoog op de Harvard University. Hier experimenteerde hij voor het eerst met de therapeutische toepassingen van psychedelica in een gecontroleerde omgeving. Daarbij was hij de eerste die twee historische experimenten deed als onderdeel van het Harvard Psilocybin Project. Tijdens zijn carrière aldaar was hij verantwoordelijk voor de Concord Prison- en Marsh Chapel-experimenten.

Het Concord Prison-experiment draaide om gevangenen. Leary paste hierbij psilocybine-geassisteerde groepstherapie toe en een gestructureerd programma bij vrijlating van mensen uit de gevangenis. Hij toonde hiermee aan dat de recidive drastisch verminderde. In het Marsh Chapel-experiment liet Leary zien dat de verbinding kon leiden tot een positieve en diepgaande spirituele ervaring bij proefpersonen.

Leary zelf was groot voorstander van het gebruik van LSD binnen de psychiatrie, zowel voor de psychiater als de patiënt. Hij werd ontslagen door de universiteit, maar maakte snel furore binnen de tegencultuur. Daarbij sprak hij vaak over de voordelen van geestverruimende drugs en werd hij regelmatig gearresteerd. President Nixon beschouwde hem als "een van de gevaarlijkste mannen in Amerika".

Leary was ook verantwoordelijk voor de term "directed dying". In januari 1995 werd hij gediagnosticeerd met inoperabele prostaatkanker. Hij besloot zijn pijn te verlichten met verschillende middelen. Onder leiding van Chris Graves schreef het website-team van Leary hierover een informatieve, vroege versie van een blog. Hierin noemde men de gebruikte middelen en de doses. Leary verlichtte zijn pijn vooral met stikstofoxide, LSD en andere psychedelische drugs. Hij stierf in mei 1996 in Los Angeles.

ALBERT HOFMANN

Albert Hofmann was de wetenschapper die de psychedelische verbindingen in paddo's wist te isoleren en synthetiseren. Dit waren uiteraard psilocybine en psilocine. De Zwitserse chemicus deed dit in april 1943, in zijn laboratorium. Hij was daarmee de eerste persoon die de effecten van LSD ervoer en ontdekte.

Tijdens zijn experiment kreeg Hofmann per ongeluk een onbekende hoeveelheid lyserginezuurdiethylamide binnen. Hij voelde zich daarna zo onrustig dat hij zich ziek meldde. Hofmann besloot dit verder te onderzoeken en gaf zichzelf met opzet 250 microgram LSD. De daaropvolgende, vreemde, lichamelijke effecten legde hij vast. Toen hij naar huis fietste, sloeg de drug keihard in. Sinds die tijd staat 19 april onder psychonauten ook wel bekend als "Bicycle Day".

Zijn hele leven lang was Hofmann een ware kampioen wat betreft het gebruik van psychedelica. Vooral LSD beschouwde hij als een "medicijn voor de ziel". Kort voor zijn 100ste verjaardag sprak Hofmann zijn frustraties uit over het feit dat het drugsverbod als een politiek hulpmiddel werd gebruikt tegen de tegencultuur van de jaren '60.

WILLIAM S. BURROUGHS

De Amerikaanse schrijver en kunstenaar William Seward Burroughs II was niet alleen een vooraanstaand figuur binnen de Beat Generation. Hij was ook een groot voorstander van drugs.

Burroughs gebruikte volop drugs. Hij vocht tegen zijn heroïneverslaving, maar had meerdere keren een terugval. Burroughs overwon zijn verslaving in de jaren '70, maar had daarna nog een aantal terugvallen. Tegen de tijd dat hij stierf, gebruikte hij methadon. Mogelijk was hij door zijn eigen ervaringen gefascineerd geraakt door de wisselwerking van diverse middelen met lichaam en geest.

Burroughs stond bekend als anti-autoritair. Hij was geïntrigeerd door de manier waarop de overheid probeerde het vrije drugsgebruik in te perken. Begin jaren '50 vertrok Burroughs op een expeditie van 7 maanden richting het Amazone-regenwoud op zoek naar Yagé. Dit brouwsel staat nu beter bekend als ayahuasca. Burroughs hoopte dat het middel zijn heroïneverslaving zou genezen. Hij deed gedetailleerd verslag van zijn ervaringen in notitieboekjes en brieven aan Allen Ginsberg. Dit leidde tot The Yage Letters.

In de jaren '60 streden wetenschappelijke en psychiatrische gemeenschappen voor de legaliteit van LSD. Burroughs was daarbij een bondgenoot van onschatbare waarde. Naast zijn oorspronkelijke geschriften, droeg hij samen met andere psychonauten, zoals Timothy Leary, zijn steentje bij. Hij schreef onder andere gedetailleerde en indrukwekkende verslagen over de verschillen tussen verdovende middelen en psychedelica. De documentatie van Burroughs en zijn persoonlijke ervaringen met drugsgebruik hebben onze kennis over de effecten van drugs enorm verbeterd.

TERENCE MCKENNA

Terence McKenna was etnobotanist, mysticus, psychonaut, auteur, docent en een groot voorstander van verantwoord gebruik van natuurlijke psychedelica. Hij werd algemeen beschouwd als de Timothy Leary van de jaren '90.

McKenna geloofde in de ontdekking van de geest middels het innemen van natuurlijke psychedelica. Denk aan paddo's, ayahuasca en DMT. Dit kwam allemaal samen in zijn boek Food of the Gods. Dit werk is een coherent en goed onderzocht betoog dat stelt dat planten en schimmels altijd onderdeel zijn geweest van het menselijke dieet.

Zijn schrijfsels staan bekend als roerende, informatieve en welsprekende discussies over de rol van psychedelica. Als je geïnteresseerd bent in hoe drugs kunnen bijdragen aan het leven, is dit verplicht leesvoer.

STANISLAV GROF

De Tsjechische psychiater Stanislav Grof is een van de grondleggers van de transpersoonlijke psychologie. Als onderzoeker richt hij zich op veranderde bewustzijnstoestanden. Hij probeert hiermee meer te begrijpen over genezing en groei van de menselijke psyche.

Grof heeft furore gemaakt met vroege studies naar LSD, die worden beschouwd als het beginwerk in de wereld van de psychedelische therapie. Hij heeft daarbij een theoretisch kader ontwikkeld voor de psychologie en LSD ingezet als een manier om de menselijke psyche in kaart te brengen.

Nadat het gebruik van LSD in de late jaren '60 werd onderdrukt, ontwikkelde Grof een theorie die stelde dat je veel bewustzijnstoestanden kon ontdekken middels ademhalingstechnieken. Hij noemde dit "Holotropic Breathwork".

ALEXANDER SHULGIN

De Californische Alexander Theodore Shulgin en zijn vrouw Ann waren schaamteloze pioniers van het therapeutische gebruik van psychedelica. Shulgin, een farmacoloog, biochemicus en auteur, was daarbij een actief lid van MENSA.

In de late jaren '70 liet Shulgin psychologen kennismaken met MDMA ter ondersteuning van therapeutische doorbraken. Hij had veel interesse in de effecten van psychoactieve verbindingen op mensen, vooral betreffende emoties en het openen van de geest.

Dit leidde tot de boeken PIHKAL_ en _TIHKAL (_Phenethylamines I Have Known And Loved_ en Tryptamines I Have Known And Loved). Shulgin en zijn vrouw beschreven hierin hun ervaringen met psychoactieve drugs. Hij wilde weten hoe deze middelen mensen beïnvloedden. Shulgin was daarmee een heuse koploper op dit vlak.

Shulgin ontdekte daarnaast meerdere verbindingen. Zijn beroemdste ontdekkingen waren de 2C- en DOx-families. Mede dankzij zijn uitgebreide verslagen en onderzoek staat Shulgin ook wel bekend als de "vader van de psychedelica."