Misschien lees je dit artikel omdat je van plan bent om edibles te maken. Dan weet je misschien ook wel (ongeveer), wat decarboxyleren betekent. Hoe dan ook, wij zullen je vertellen wat het is en hoe je het doet!

Decarboxyleren (ook wel 'decarben') is nodig, omdat je anders het effect van THC niet kunt merken. Hieronder lees je er meer over.

Wat is decarboxyleren?

Kort samengevat, is decarboxyleren het verhitten van rauwe, gedroogde wiettoppen. Hierdoor zullen de kostbare cannabinoïden in de wiet geactiveerd worden, en krijg je het effect waar je naar op zoek bent.

Bij blowen of vapen is decarboxyleren niet nodig, want dan verhit je de wiet toch al. Maar bij het maken van edibles, olie of wietboter, is het wel noodzakelijk.

Waarom is decarboxyleren nodig?

Zoals we eerder al zeiden, zorgt decarboxyleren voor activering van de cannabinoïden in je wiet. Alvorens dit proces zijn cannabinoïden zure verbindingen, die anders op het ECS inwerken dan wanneer ze geactiveerd zijn.

Een goed voorbeeld is tetrahydrocannabinol-zuur (THCA). Dit zuur komt voor in de trichomen van wiet en is niet bedwelmend. Als je wiettoppen rauw eet, zul je er dus niets van merken, maar bij blowen of vapen wordt je er wel high van.

Zo gaat het ook bij cannabidiolzuur (CBDA). Evenals THCA wordt dit zuur door verhitting geactiveerd.

Pas wanneer THCA en CBDA in achtereenvolgens THC en CBD zijn omgezet, kunnen ze een verbinding met je lijf aangaan en het gewenste effect hebben.

Wanneer treedt decarboxylatie op?

Decarboxyleren gaat vooral om verhitting. Je zult de rauwe wiettoppen in 30-45 minuten tot minstens 110°C moeten verhitten. Een temperatuur van 120°C wordt ook wel genoemd, maar dat is echt het uiterste.

De sleutel hierbij is dat je niet over die drempel heen gaat. Bij een temperatuur van 150°C worden de cannabinoïden en terpenen namelijk aangetast. Daardoor gaat de kracht van de wiet verloren.

Decarboxyleren in de oven

Hieronder laten we zien hoe je op twee manieren kunt decarboxyleren. We beginnen met de oven, die in de meeste keukens wel voorhanden is.

De eerste optie die je daarbij hebt, is het gebruik van een bakplaat:

• Verwarm de oven voor op 110°C. Breek of knip ondertussen de wiettoppen in kleine stukjes. Je zou ook een grinder kunnen gebruiken, maar pas dan wel op dat je niet te fijn maalt.
• Verspreid de grof gemalen wiettoppen over de bakplaat. Zorg dat ze ver genoeg uit elkaar liggen.
• Zet de bakplaat gedurende 45 minuten in de oven. Let op dat de temperatuur gelijk blijft en de oven nooit warmer dan 150°C wordt!
• Haal de bakplaat uit de oven en laat de wiettoppen ongeveer 10 minuten afkoelen. Ze moeten goudbruin en een beetje knapperig zijn.
• Na afkoeling kun je ze wat fijner malen. Ze zijn nu gedecarboxyleerd en klaar voor een edible.

Je kunt ook een glazen, ovenbestendige weckpot gebruiken. Het voordeel hiervan is dat je keuken niet zo gaat ruiken. Volg hiervoor dezelfde stappen als hierboven, maar nu met de wiet in de pot.

Wees wel heel voorzichtig met deze methode, zodat je niet overal hete glasscherven terugvindt!

Sous-vide decarboxyleren

Als je in het bezit bent van een sous-vide-koker, lees dan zeker even verder. De voordelen van een sous-vide zijn dat het decarboxyleren er beter door gaat en dat je aanbranden voorkomt. Je doet het als volgt:

• Maal je wiet grof. Doe het daarna in een hittebestendige plastic zak, die je met behulp van een vacuüm-sealer afsluit.
• Vul de pan met water. Doe vervolgens de sous-vide-koker in de pan.
• Stel de temperatuur in op 95°C. Als die temperatuur eenmaal is bereikt, kun je de zak gedurende 1 uur onderdompelen.
• Als de tijd voorbij is, haal je de zak eruit. Haal vervolgens de toppen voorzichtig uit de zak.

Laatste tips voor decarboxyleren

Decarboxyleren is helemaal niet moeilijk, maar je moet wel met enkele dingen rekening houden. Hier volgen onze laatste tips.

• Maal de toppen niet te fijn: we hebben al vaker gezegd dat een grove maling superbelangrijk is. De reden hiervoor is dat wiettoppen door een te fijne maling snel oververhit raken, met alle gevolgen van dien.
• Houd de juiste temperatuur aan: met een hogere temperatuur tijd besparen is verleidelijk, maar cannabinoïden zijn voor activering gebonden aan een maximum. Ga je daar overheen, dan verliezen ze hun kracht. Decarboxyleren vraagt nu eenmaal om een beetje geduld.
• Een extract kan ook niet zonder decarboxyleren: bij het maken van je eigen extracten moet je ook decarboxyleren. Houd er daarnaast rekening mee dat kief (een verzameling van losse trichomen) makkelijk brandt, dus kijk hierbij regelmatig of het proces nog goed verloopt.

Decarboxyleren is makkelijker dan je denkt

Zoals je in deze korte handleiding hebt kunnen lezen, is decarboxyleren niet zo moeilijk. Je hebt er wel wat geduld voor nodig, maar dat moet je er nu eenmaal voor over hebben als je lekkere edibles en extracten wilt.

Hopelijk heb je wat aan dit artikel. Dan is het nu tijd om zelf de keuken in te duiken. Succes!