Begin 20e Eeuw (1900 - 1949)

Het was in het begin van de 20e eeuw dat het medisch gebruik van cannabis begon te dalen. Het werd verboden in de VS, op de voet gevolgd door andere landen. Veel geloven dat niet de harde wetenschappelijke feiten hiervoor verantwoordelijk zijn, maar de politiek, het angstzaaien en de industriële hebzucht.

In 1911 werd de eerste Amerikaanse staatswet aangenomen waarmee cannabis werd verboden, dit was in Massachusetts. Gedacht wordt dat de vervolging in dit vroege geval vooral gevoed werd door het geloof; dit is ironisch als je weet dat cannabis van oudsher altijd een enorme rol heeft gespeeld in religie. Amerika onderging een morele zuivering, waardoor alles wat als fout werd beschouwd, zoals prostitutie, prijs vechten en orale seks, werd verboden/gecriminaliseerd. Hieronder viel ook het beroemde verbod op alcohol.

In 1915 tekende President Wilson een besluit die de fundering voor toekomstige drugswet zou leggen. De Harrison Act trad in werking en reguleerde de thuiskweek van opium en ook de internationale handel. Elke arts moest serienummers, geleverd door de Internal Revenue Dept, toewijzen aan elk recept.

Hoewel het gebruik van medicinale marihuana nog steeds legaal was in de rest van de VS, begonnen de staten Massachusetts te volgen. In 1915 werd cannabis in Utah verboden, al snel gevolgd door 9 andere staten in de volgende 12 jaar. Hieronder bevonden zich Wyoming (1915), Texas (1919), Iowa (1923), Nevada (1923), Oregon (1923), Washington (1923), Arkansas (1923), Nebraska (1927) en de State of New York (1927).

Het werd er allemaal niet beter op. Op 19 februari 1925, tekende de League of Nations (de voorloper op de VN) een multilateraal verdrag waardoor het gebruik van cannabis werd beperkt tot uitsluitend medisch gebruik en onderzoek. In 1928 voegde het Verenigd Koninkrijk cannabis toe aan de "Dangerous Drugs Act", waardoor het in alle vormen illegaal werd.

Binnen de westerse gemeenschap bleef medicinale cannabis echter wel hangen. Het werd nog steeds gebruikt in staten in de VS, waar het nog niet verboden was, en de vraag was hoog. Dit duurde echter niet lang. Twee zeer prominente figuren werkten hard om cannabis te laten verbieden en gedacht wordt dat dit te maken heeft met politieke motivatie en financieel gewin. Harry Anslinger werd benoemd tot commissaris van de Federal Bureau of Narcotics. Anslinger, een beruchte racist, gaf marihuana de schuld van de misdaden van ethnische groepen. Zijn inspanningen werden gecombineerd met, en sommige mensen beweren, gemotiveerd door William Hearst. In die tijd werd hennep gebruikt voor de productie van papier. Hearst had veel bossen en wilde die gebruiken om papier te maken. Als een gevolg hiervan, begon hij een lastercampagne om ervoor te zorgen dat hij geen mogelijke winst verloor door de ontbossing van zijn land. Samen met Anslinger, hekelde hij cannabis publiekelijk en lobbyde voor een verbod. Beiden kwamen met regelrechte leugens, zonder wetenschappelijke onderbouwing, om de welgestelde, blanke bevolking te overtuigen het verbod te steunen.

Dit markeerde het begin van het einde van marihuana in de VS en de ondergang van marihuana in de gehele Westerse cultuur. Vanaf dit punt begon de internationale gemeenschap zich terug te trekken uit het gebruik van cannabis. Dit duurde tot 1961, toen het effectief werd verboden door de VN (technisch gezien mocht het nog steeds medisch worden gebruikt, maar er waren maar weinig landen die dit toestonden).

De start van dit proces begon met de Marihuana Tax Act van 1937. Deze belasting zorgde voor een enorme afname in de hoeveelheid marihuana recepten in de VS. Omdat het steeds minder gewoon werd, en het gebruik van marihuana via propaganda werd gedemoniseerd, zelfs voor medicinale doeleinden, werd het uiteindelijk in 1942 verwijderd uit de US Pharmacopeia.

Zoals je hebt kunnen lezen, markeerde de politiek van vroege 20ste eeuw in Noord-Amerika het begin van het einde voor het gebruik van medicinale cannabis in het westen. Opgemerkt moet worden dat alleen recreatief en ongereguleerd gebruik in deze periode illegaal werd. Het kon op sommige plaatsen nog steeds medicinaal worden gebruikt, maar de fundering was gelegd en het verbod zou niet lang meer duren. De prominente plaats van de VS als een wereldleider zou leiden tot de criminalisering van medische marihuana voor alle VN-landen en de situatie waarin we ons nu bevinden. Sinds het wereldwijde verbod, heeft de wetenschap geleidelijk het werk van de politici ongedaan gemaakt en de controle weer teruggenomen. Met het werk van de echte wetenschappers en het gemak en de vrijheid waarmee we informatie kunnen verzamelen, beginnen mensen, en overheden, zich te realiseren dat medicinale marihuana niet van de duivel komt en daadwerkelijke toepassingen bezit.